Gün 4 -Route 66 serüveninde bir günde üç eyalet!

İki gün evvel yolda giderken gökyüzünde hortuma benzer bir toparlanma gördük ve dalga geçtik aşağı doğru uzarsa ne yaparız diye. Ve altından da geçtik birkaç dakika sonra ama burada olduğumuza göre sıkıntısız atlattık 🙂 Bu sabah haberleri izlerken gördük ki, Amerika’da hortum en çok Mayıs ayında görülüyormuş ve en çok da ülkenin sağ taraftaki bölgede -Oklahoma’da- görülüyormuş… Diyeceğim şu an geçiyoruz ve özellikle Oklahoma’da acabalarımız gerçek olabilir, ayy çok heyecanlı!

Dün navigasyon çalıştı ama bugün yine yalan oldu. Missouri yollarından küçük bir bölüm videoda… Her sabah GPS çalışacak mı diye stres yaşıyoruz. Bilgisayardan dataları hafifletmek adına günün ilk durağı olan Springfield’ta bir kütüphane bulduk ama nafile. Route 66’da kütüphaneye uğrayan kaç kişi vardır bilmiyorum ama birçok kişi gibi düşünsek bu mecerada olmazdık herhalde… Gezdiğimiz kütüphane bildiklerimizden biraz farklıydı. Az kitap var raflarda… İnternet free… Birçok insan mevcut işlerini gelip bu sessiz ortamda gerçekleştiriyor. Kimiyse gazetelerini okuyor rahat koltuklarda. Çocuklar için ayrı bir bölüm hazırlamışlar; klavyeleri renkli tuşlardan bilgisayarları var mesela. Çocuk kitapları ve oyun alanı içiçe… Bu arada yol boyunca her şehrin merkezinde bir kütüphane görüyoruz. Springfield ölü bir şehir ve sevdiğimi hiç söyleyemeyeceğim. İnsan yok, araba yok, ruh yok… Şehir merkezi denen meydanda etrafa bakınan 4-5 kişi görebiliyorsunuz. Route 66’da bir sürü hayalet kasaba olduğunu biliyoruz, asıl ghosttown burası bence…

İkonik7Her eyaletten plaka toplamaya başladığımızdan bahsetmiştim. Yola devam ederken dağlık bir bölgede bir antikacı görünce hemen kenara çekip içeri daldık. Hangi objeyi isterseniz onlarcasını önünüze çıkarıyor sahibi… 70 yaşında olmasına karşılık birçok insana göre çok daha delikanlı… “Vur!” diyor karnıma… Biz gülümseyip vurmayınca o kendine vuruyor, “Bak nasıl sert!” diye… Buradaki yaşlıların içi ölmemiş daha onun için de hepsi çok gençler!

Sinclair Gary’s Gay Parita… En bilindik gaz istasyonlarından biri. Geçmişteki sahibi 1,5 ay önce vefat etmiş… Yeni sahibi George oldukça girişimci biri… Tüm yolcuları, sanki çok eskiden beri arkadaşıymış gibi büyük bir misafirperverlikle karşılıyor. Küçük bir motel yapmayı düşünüyor arka tarafa. Mekan muhteşem, eski arabalar, istasyon, gaz pompaları, tamir alanları ve canlandırmalar öylesine canlı ve bakımlı ki… “Hala çok iş var…” diyor George yaptığımız sohbette… Çok istekli, umarım hayalleri gerçek olur… O heyecanıyla bunu hak ediyor…

EskiAraba3

Yolda devam ederken sağda Powers Museum gözümüze çarpıyor. Ne yalan söyleyeyim, aslında bu müzeyi yolla ilgili görseller sergileniyor diye düşünerek girdik. Meğerse Powers’lar 1890’larda zengin bir aileymiş ve bulunduğu yere çok katkıları olmuş. Kızı her yıl farklı bir konsept belirleyerek ki bu yılın konsepti “moda”ymış… Aileye ait kıyafet, mendil, şemsiye, ayakkabı, takı gibi eşyalar bu eskiden yaşadıkları evde sergileniyor. Karşılayan görevli her ne kadar samimi olsa da biraz da zorunlu olarak izlediğimiz video ve tek odalık sergi alanı ile pek de bu müzeye zamanınızı ayırmanıza gerek olmadığını düşünüyorum.

DSC09934

Medina’s Taqueria‘da ilk Meksika yemeğimizi yedik. Yine bir yol cafesi, yine geçmiş kokuyor…

CEN_1995

Ve yolun üçüncü eyaleti olan Kansas’a 15.23 itibariyle giriyoruz. Girdiğimiz anda ortam farklılaşır mı? Tek yanıt var, evet! “Welcome to Galena, Kansas, A Happy Palace” yazıyordu girişteki tabelada… Galena… Tam bir hayalet şehir…CEN_2006 Videosunu koyuyorum ki hayal edebilin… Tek tük arabanın geçtiği yolun kenarında ahşaptan yapılma altları dükkan olan iki katlı binalar… Her sokak lambası üzerindeki hoparlörden Amerikan şarkıları çalıyorlar kasabaya. İzleyin bak, çok ilginç! Galena City Jail denilen bir kafes hapishane var şehrin ortasında. Orada zamanında insanlar teşhir ediliyordu diye düşünüyoruz. Sonra bunu birkaç yerde daha gördük. Fotoğraflar inanın Galena’yı anlatmaya yetmiyor. Geldiğimizden beri “Onca yol yaptınız neresi en çok aklınızda kaldı?” sorusuyla sıklıkla karşılaşıyoruz. Birkaç yerle sınırlandıramam tabii ama… Biri neresi derseniz, Galena listenin içinde derim!

İkonik6Nelson’s Old Riverton Store… Önce çiçekçi olduğunu düşünüyorsunuz gördüğünüzde… Ama aslında o bildiğimiz bakkal… Ama en çok zamanımızı harcadığımız yerlerden de biri oldu. Yaşlı bir amcanın sahibi olduğu dükkanda acaba pos makinesi var mıdır diye düşünürken; iş yapış tarzı, bizimle yaptığı sohbetle ağzımızı açık bıraktı. 1944’te Fransa’dan çıkartma sırasında ordudaymış. Yaşını siz düşünün… Ve işte Kansas plakamızı da buradan alıp, hemen dışana koyduğu bankta çiçeklerin oluşturduğu renk cümbüşünün tadını çıkartıyoruz.

Yola devam ederken karşımıza çıkan Rainbow Bridge Route 66 üzerindeki ilk ranch tarzı köprü. Şu an aktif kullanılmayan bu yol üzerindeki köprü yine manzarasında altından gene nehirle kenarındaki yeşilliği taşıyor.

Logo

CEN_2034Gerçekten bu yol çok ilginç! Bir kasabaya giriyoruz, tam köşeden dönerken karşımıza Route 66 Cookies biraz serinlemek isteyenleri özellikle dondurmasının serinliği ile içeriye çağırıyor. Hemen karşısındaki eski benzin istasyonu Allen’s Fillin’ Station Conoco yine fotoğrafla beni diye dikkatleri üzerine çekiyor.

CEN_2033

CEN_203617.03 itibariyle Oklahoma’dayız ama biz bittik artık… En yakın yer Vinita ve Relax Inn bu gecenin uyku mekanı… Tam bir yol kenarı oteli… Resepsiyon denilen odamsı yerde zile basıyorsun görevliyi çağırmak için ve atletli bir ağabey sizi karşılıyor. Yine tek katlı bir motel ve yan odamızda pek de tekin görünmeyen dört kişi kalıyor. Biz odanın kapısına çıktığımızda gardımızı alırken, neden alıyorsak, sonrasında kendimize gülüyoruz, onlar güleryüzleriyle bizi selamlıyorlar. Ne mutlu ki, herkes de kötü değil… Odaya bir bavulu zor sığdırıyoruz ve banyosunda perde yerine havlu asılı bu arada…

Bugün ilginç bir gün.. Bir günde üç eyalet geçiyoruz… Yorucu, keyifli, şaşırtıcı… En önemlisiyle biz çok ama çok mutluyuz…

Yola Çıkış saatimiz: 07.20

Kontak Kapatış: 18.38

Başlangıç-Bitiş: 603,4 – 801,7 mil

Gece Konaklama: Oklahoma – Vinita – Relax Inn

“Amerika vizesi” ile ilgili aklımda bir sürü soru var” diyorsanız “Amerika vizesini merak edenlere”

“Amerika’da nasıl araç kiralayabilirim?” diyorsanız “Yurt dışında araç kiralayanlardan mısınız?”

Ölmeden önce yapılacaklar listenizden bir madde daha silmek isterseniz, “15.000 feet yükseklikten gökyüzü dalışı… Skydive Las Vegas!”

“İşte çılgın bir yol hikayesi… Route 66″

“Gün 1- Route 66’da Geçecek ilk günün heyecanı”

“Gün 2- Route 66 bizi kalbi güzel insanlara doğru sürüklüyor…”

“Gün 3- Route 66’nın her köşesinde ayrı bir ayrıntı gizli…”

“Gün 5 -Route66’da baktığın her nokta farklı bir renk!…”

“Gün 6-Route 66 ruhunu yaşamaya ne dersiniz?”

“Gün 7 -Route 66’da New Mexico’dayız… Ve mutlaka Santa Fe!”

“Gün 8 -Route 66’da Albuquerque’de Romantizm…”

“Gün 9 -Route 66’da Vahşi Batı’ya Hoş Geldiniz!”

“Gün 10 -Route 66’da Doğa ile içiçe bir gün: Grand Canyon!”

“Gün 11 -Route 66 Çöllerinde Sessizliğin Çığlığı”

“Gün 12 -Route 66 yolunda Türk bayrağımız Bagdad Cafe’de”

“Gün 13 -Hoşçakal Route 66!”

başlıklı yazılarımı da okumanızı öneririm.

Yol boyunca çektiğimiz videoları Busece Kareler YouTube kanalından izleyebilir, dilerseniz takip listenize ekleyebilirsiniz.

Facebooktwittergoogle_pluslinkedin

Benzer yazılar

Yorum Yapın

*