Yaşarken Öldüklerim

Yaşarken Öldüklerim

Madem yas konuşuyoruz. En tanıdığımız ölümle gelen yas… Fazlasıyla bildiğim sular ne yazık ki. Hani okyanus dalgasına benzetiliyor ya yas… Ben de o vahşi dalgalarla çokça kere boğuştum hayatım boyunca. Evet çoğu kez çarptı, diğer tarafa attı. Gün geldi biliyorum deyip buraları, durulttum o suları. Zor muydu? Evet, “çok” zordu. İlk ölümle tanışmam 7 yaşında Ali dedemin ölümüyle oldu. Mübadelede Girit’ten İzmir’den gelmişler, sonra İstanbul’da uzun yıllar kuyumculara imalat yapmış. Akciğerleri bu zehirle olan temasa dayanamayıp 65’lerinde benden bu kadar demişti. Ölümünün ardından gazetede bir ölüm ilanı yayınlanmıştı. O küpürü…

Devamı...

Kızım büyüyor…

Kızım büyüyor...

Kızım bugün 11 yaşında… Hayata bardağın hep dolu tarafından bakabilen biri… Bazen ben dahil etrafındaki birçok insanı şaşırtabiliyor. Gizli bir komiklik barındırıyor içinde, akıllı espriler çıkıyor zamansız… Çok küçük yaştan beri empati kurabiliyor, gözleriyle anlaşabiliyor… Yaşıtlarına göre olgun bir çocuk; en azından çevremdeki insanların “çoğu” böyle söylüyor. Bazen ben O’nun, bazen de O benim öğreticim oluyor. Her ikimiz de birbirimizden öğreniyoruz. Ben ona büyüklerin bakış açısını gösteriyorum, O da çocukların hayata nasıl baktığını… İlginç bir denge var aramızda… Sevginin en üstte yaşandığı, karşılıklı saygının olmazsa olmaz olduğu… Daha belirtileri başlamadı ama okuduğum…

Devamı...

Kahrol Kanser!

Kahrol Kanser!

Kan bağı ile oluyor mu aşk? Bence koskoca bir EVET!.. Daha doğduğumda 2 yakışıklı adam girdi hayatıma… Bana gerçek sevgiyi, duygularımı göstermeyi, asaletin nasıl bir şey olduğunu öğrettiler… Özlemim… Babam… Yaşama bakışıyla örnek olan, üzerimde gücünü hala bile hissettiren babam… Mücadeleyi, güçlü olmayı, şartlar her ne olursa olsun başımı “dimdik” tutmam gerektiğini öğreten, iyimle kötümle beni ben olarak seven babam… İlk aşkım… Gideli 13 yıl oldu… Daha 42 yaşındayken geri zekalı hastalık sana da merhaba dedi… 10 yıl direndin… İngiltere, Türkiye, arada delirtecek zorlukta, arada ise o anlarda bile keyif çıkartmak için…

Devamı...

Özlemim… Babam…

Özlemim... Babam...

Babam… Varlığıyla nefes aldığım… Sevdiğim… İlk aşkım… Yanlışımla sevenim… Doğrularıyla dövenim… Gururum… Tavlayı öğretenim… Kucağında ağladığım… İlk aşkım… Öğrendiğim… Güvendiğim… Elini hep hissettiğim… Dünya yıkılsa beni çıkarır dediğim… Çaresizliklerimde ilacım… Her giydiğimi yakıştıranım… Vicdanım… Dikbaşlılığım… Mücadeleciliğim… Kendi ayaklarımın üzerine bastıranım… Yönlendirenim… Fenerbahçe’yi sevdirenim… Savunanım… Bin kere gelsem dünyaya bin kere sen dediğim… Örnek adamım… Kahramanım… Beni ben yapanım… Babam… Çocuklarına “İşte O ‘benim’ babam!” dedirten tüm babalara sevgimle… Bu yazı ilgini çektiyse sayfamdaki bu bölüme de göz gezdirebilirsin.

Devamı...