Sanırım beş dakika daha fazla burada kalabilmenin telaşıyla ikimiz de 04.30’ta güvertedeyiz. Amazon’daki son saatlerimizde günün doğumuna tanıklık ediyoruz sessizliğimizde… Günün ağırışıyla karşımızda duran Nauta’nın ışıkları sanki hayatın gerçekliğine bizi alıştırıyor gibi… Bir haftadır o kadar doğayla içiçeydik ki, o ışıklar bile sinirimi bozuyor, sanki ‘bu aslında alışık olduğun yaşam’ diyor… 07.00’de sırt çantalarımızı kamaralarımızın önüne koymamız söylendi dün. Biz de son kontrollerimizi yapıp çıkarıyoruz saatinde… Kahvaltı sonrası İquitos’a doğru hareket… Son kez hız teknelerimize bindiğimizde bu sefer kalbim biraz buruk. Mürettebattan benim de…
Devamı...Gün 7- Amazon’dan bana kalan…
