15.000 feet yükseklikten gökyüzü dalışı… Skydive Las Vegas!

skydive1küçük

Aylardır hayalini kurdumuz an geldi. Skydive için yola çıkış hikayemiz geçen yaz yaptığımız paragliding ile başlamıştı. Doğum günü hediyem olarak gittiğim yamaç paraşütü sonrası bu sefer asla dediğim skydive için işte an bu an…

Önce İzmir Selçuk’ta yapmayı planlamıştık. Ama hazır Las Vegas’a gitmişken ilk denemeyi orada yapmayı ve eğer seversek yakınımızda bir şansımız daha olması için Selçuk’u ikinci atlayışa saklamaya karar verdik.

Hava koşulları atlayış için önemli, hatta bizimki bu nedenle bir sonraki güne ertelendi. Tam Türkiye’ye döneceğimiz gün uygun şartlar sağlandı ve sabahın erken saatlerinde gelen telefonla kendimizi yollarda bulduk.

Yaklaşık 10 kişiyi merkezden alan minibüste ciddi bir sözleşmeye imza attık. Yaşayacağımız risklere karşı firmaya hiçbir sorumluluk yüklemeyeceğimiz yönünde. “Yattı balık yan gider”, “Ölmek var dönmek yok” gibi bilumum özlü sözü sıraladıktan sonra çaktık imzayı… Atlama yapacağımız alana gelene kadar ciddi bir sessizlik yaşadım. Tabiri cayizse “Ne halt ediyorum!” diye… Sessizlik derken, korkuyu kastediyorum ya da ne olacağını bilememezlik…

Özel kıyafetler veriliyor; güvenlik, atlama anında yapmamız gerekenler uygulamalı olarak anlatılıyor uçuş alanına geldiğimizde. Askeri bir disiplin var. Tandem atlayış (eşli atlayış) eşleştirmeleri yapılıyor. Beraber atlayacağımız Mark, ilk atlayışını 1997’de yapmış. Güven veriyor ve sürekli gülümsüyor etrafına…

Birer birer uçağa doğru gidiyoruz sırayla, en öndeyim… Pilot koltuğunun yanına oturttular beni. Belki de iyi oldu.skydive5küçük Herkes eğitmeninin bacak arasında sıkışık nizam uçağın gereken yüksekliğe çıkmasını beklerken, ben kokpitteyim ve bir ilk öncesi bir ilk daha yaşıyorum! Ve uçak yükselmeye başlıyor. Olan oldu… Benim korkum mu? Uçtu gitti! Evet… Camdan baktığımda dağların üzerine çıkmak, Las Vegas’ı gökyüzünden görmek, göllerin kıvrımlarını hissetmek, meşhur barajı havadan görebilmek… Biraz sonra 15.000 feet yükseklikten -ki bu yaklaşık 4.600 metre anlamına geliyor- kendimi boşluğa bırakma hissini mutluluğa çevirdi. Madem karar verdin, anın tadını çıkart!

15.000 feete vardığımızda kapı açıldı ve bir bir atlamalar başladı… Ben en son atlayacak olan kişi olarak onları seyrediyorum. Tek gördüğüm kapıdan büyük bir rüzgarın çılgın uğultusu eşliğinde içerideki herkesin tek tek yok oluşlarını izlemek…

skydive4küçük

Ve sıra bana geldiğinde dünyanın en mutlusuydum o an… Uçağın açık kapısında oturup boşluğa atlıyor olmanın bu kadar haz verebilecek olduğunu kim söylese inanmazdım. Bacaklarımı uçağın açık kapısından aşağı sallayıp kocaman gülümsüyordum. İlk anda yaklaşık 150 km’yi sonrasında 200km yi aşan bir hızda serbest düşüşle kendimi boşluğa bıraktım… Wow!skydive2küçük

Muhteşem bir duygu… Roller coster lardan ürken ben, ne nefesim kesiliyor (Nefesiniz kesilirse bağırın diyorlar eğitimde o zaman nefes almaya başlıyormuşsunuz) ne de içimde bir korku ya da boşluk hissi… Paraşüt açıldığında geçen sürenin ne kadar kısa olduğunu düşünüyorum, keşke biraz daha uzun sürseydi…

Sonrası paragliding… Paraşüt yapanlar için tanıdık bir deneyim… Ve ben zaten seviyordum bunu da… Biraz evvel uçaktan gördüğüm manzaraları bu sefer arada cam olmadan izliyorum. Daha sonra Mark paraşütü benim skydive3küçükyönetmeme izin veriyor daha doğrusu ben cebren alıyorum elinden, o da gülümseyerek teslim ediyor. Onun da yardımıyla biraz akrobasi hareketleri yapıyoruz heyecan katsayısını arttırmak için… Ve en sevdiğim, rüzgarın tadını çıkarıyorum…

Sonra mı? Sonrası anılarda kalan muhteşem bir iz daha…

Merak mı ettiniz? İşte atlayışın videosu… 🙂

“Amerika vizesi” ile ilgili aklımda bir sürü soru var” diyorsanız “Amerika vizesini merak edenlere”

“Amerika’da nasıl araç kiralayabilirim?” diyorsanız “Yurt dışında araç kiralayanlardan mısınız?”

“İşte çılgın bir yol hikayesi… Route 66″

“Gün 1- Route 66’da Geçecek ilk günün heyecanı”

“Gün 2- Route 66 bizi kalbi güzel insanlara doğru sürüklüyor…”

“Gün 3- Route 66’nın her köşesinde ayrı bir ayrıntı gizli…”

“Gün 4 -Route 66 serüveninde bir günde üç eyalet”

“Gün 5 -Route66’da baktığın her nokta farklı bir renk!…”

“Gün 6-Route 66 ruhunu yaşamaya ne dersiniz?”

“Gün 7 -Route 66’da New Mexico’dayız… Ve mutlaka Santa Fe!”

“Gün 8 -Route 66’da Albuquerque’de Romantizm…”

“Gün 9 -Route 66’da Vahşi Batı’ya Hoş Geldiniz!”

“Gün 10 -Route 66’da Doğa ile içiçe bir gün: Grand Canyon!”

“Gün 11 -Route 66 Çöllerinde Sessizliğin Çığlığı”

“Gün 12 -Route 66 yolunda Türk bayrağımız Bagdad Cafe’de”

“Gün 13 -Hoşçakal Route 66!”

başlıklı yazılarımı da okumanızı öneririm.

Amerika seyahatimiz süresince çektiğimiz videoları Busece Kareler YouTube kanalından izleyebilir, dilerseniz takip listenize ekleyebilirsiniz.

Facebooktwittergoogle_pluslinkedin

Benzer yazılar

Yorum Yapın

*