Yaya Sınır Deneyimi: Gürcistan’a Doğru

Yaya Sınır Deneyimi: Gürcistan'a Doğru

Rize, Artvin derken bir sonraki durağımız Gürcistan… Hopa’dan Sarp sınır kapısı araçla yaklaşık 20 dakika sürüyor. Ah bu sınırlar… gerçekten çok kızgınım onlara 🙂 Neyse konuyu değiştirmeyeyim hemen… Gürcistan’a geçmeden önce Hopa’da döviz dönüşümünü yaptık biz. Sınır kapısında birçok döviz bürosu var ama bazılarının sahte para verebildiklerinden bahsettiklerinden; biz giderken de, dönüşte elimizde kalanı da Türkiye’de dönüştürdük. Telefon kartı için de yine sınırda sim satışı yapıyorlar ama Peru’ya gittiğimizde e-sim i deneyip memnun kalınca yine aynı şekilde çözüm bulduk buna da. Daha önce uçakla, otobüsle, feribotla sınır geçişim oldu ama…

Devamı...

Vadilerden Zirvelere Artvin

Vadilerden Zirvelere Artvin

Fırtına Deresi’nin kenarında geçen mis bir sabahın ardından bu yolculuğun en en merak ettiğim yeri olan Artvin’e doğru direksiyon başındayım. Bu sınır şehrine ilk defa adım atacağım için çok heyecanlıyım. Ve evet, bugün Cenk’in doğum günü ve O’nun bu günü hep gülümseyerek hatırlamasını istiyorum. İlk durağımız Arhavi… sahilde sabah kahvemizi içtik. Ne kadar modern ne kadar Atatürk diye bağıran bir yer burası. Güleryüzlü insanlarınla sabah sabah mutlu ettin bizi Arhavi.   Sonra Mençuna Şelalesi‘ne doğru çizdik yönümüzü. Ya gerçekten anlatılmaz yaşanır bir doğası var bu bölgenin. Camları sürekli açıyoruz arabayla giderken ağaçların…

Devamı...

Çay Kokulu Rotalar: Rize

Çay Kokulu Rotalar: Rize

Cenk’in doğum günü vardı geçtiğimiz günlerde. Özel bir yaş olunca, özel bir hediye vermek istedim ona. Birkaç alternatifli bir liste verdim, “hadi seç, doğum gününde onu yapalım” dedim. Bir ay bekletti beni. Tekrar tekrar ne yapmak istediğini sorduğumda ise bu alternatiflerin hiç birini istemediğini, doğada zaman geçirmek istediğini söyledi. Hemen iki alternatif daha ekledim listeye… Ya kamp yapalım ya da Karadeniz’e gidelim dedim. “Aslında güzel olur, Karadeniz’e gidelim” dedi. Karadeniz derken bir anlamı vardı çünkü onun için. Cenk’in dedesi orada bir köyde doğmuş. Genç yaşlarında İstanbul’a gelmiş, babası da bilmiyormuş hiç…

Devamı...

Ölüm Korkuları

Ölüm Korkuları

Bir belgeselde seyretmiştim. Ölmekte olan bir kişi “Ölmekten korkuyorum” diyordu. Yanında ona destek veren psikolog sordu; “Ölünce ne olacağından mı? Ölüm anından mı?”. Bu beni çok düşündürmüştü. Birçok insan gibi ben de korkuyorum, peki ölümün neresinden? Artık eşlikçi şapkamla ölüm konusunda daha çok konuşabilir olduk hem çevremdeki insanlarla hem de yoluna eşlik ettiklerimle. Soruyorum yeri geldiğinde, “ölümün hangi aşaması seni korkutuyor” diye… Bundan iki sene evvel yine bir kişi “Ölmekten korkuyorum” dediğinde aynı soruyu sordum yine. “Öldükten sonra çocuğuma yasal prosedürler anlamında yük olacağımı düşünüyorum” dedi. Bu beni daha da…

Devamı...

Peru’da nasıl? Türkiye’de nasıl?

Gün 3- Nauta Pazarı

Ülkeler serisine devam… “Amerika’da nasıl? Türkiye’de nasıl?”, sonrasında “Hindistan’da nasıl? Türkiye’de nasıl?” derken sırada “Peru’da nasıl? Türkiye’de nasıl?” var 🙂 Bayılıyorum yeni kültürlerle tanışmaya… Doğayla bütün olabildiğim an’lara…  Ve bildiğim kültürden farklı olanla karşılaştığımda aldığım hazzı yazıyla ne kadar anlatabilirsem o kadar… Hani o bölgede uzuncana da kalınca normalleşiyor ya her şey, normal olsun istemiyorum unutmamak için… İşte bu yazı da Peru normalleri 🙂 Peru insanlarından başlayalım. Ne yazık ki Türk insanları gibi misafirperver değiller, en azından benim deneyimim böyle. Hani Cem Yılmaz’ın bilindik repliklerinden biri olan “Faruk eczanesi!” halimiz ne…

Devamı...

Gün 7- Amazon’dan bana kalan…

Gün 2- Amazon'un derinlerinde...

  Sanırım beş dakika daha fazla burada kalabilmenin telaşıyla ikimiz de 04.30’ta güvertedeyiz. Amazon’daki son saatlerimizde günün doğumuna tanıklık ediyoruz sessizliğimizde… Günün ağırışıyla karşımızda duran Nauta’nın ışıkları sanki hayatın gerçekliğine bizi alıştırıyor gibi… Bir haftadır o kadar doğayla içiçeydik ki, o ışıklar bile sinirimi bozuyor, sanki ‘bu aslında alışık olduğun yaşam’ diyor…           07.00’de sırt çantalarımızı kamaralarımızın önüne koymamız söylendi dün. Biz de son kontrollerimizi yapıp çıkarıyoruz saatinde… Kahvaltı sonrası İquitos’a doğru hareket… Son kez hız teknelerimize bindiğimizde bu sefer kalbim biraz buruk. Mürettebattan benim de…

Devamı...