Bir saatliğine de olsa DUYAMADIM! Gözlerinin içine baktım, ağızlarını oynattıklarını gördüm ama duyamadım… Ben Sessizlikte Diyalog Sergisi’ndeydim…
Karanlıkta Diyalog‘taki gibi her yer zifiri karanlık değildi hatta ışıl ışıldı bu sefer… Olmaması gerekirdi belki ama, az da olsa kulaklığımdan dışarıdaki sesleri uğultu olarak da duyabilmeme (serginin eleştirebileceğim tek yönüydü) rağmen, yine de tam ben değildim işte…
İşitme engelli rehberimiz bizler salona girer girmez kulaklıklarımızı taktı. Onun yönlendirmeleriyle sergi için özel hazırlanmış bölümlerde sessiz iletişim kurmaya çalıştık hem kendisi hem de sergiyi bizimle gezen diğer kişilerle… İlk bölüm en zorlu olanıydı bence… El işaretlerini anlamıyorsunuz, çırpınıyorsunuz, yine anlamıyorsunuz, vücut dili devreye giriyor, bazen oluyor, bazen olmuyor, bocalıyor insan… duymamak nedir bilmiyorum ki…
Her odada başka bir deneyim yaşatıyor rehberimiz tüm gülüryüzüyle… Anlatılanları tek seferde anlayamamak, tekrarlaması için ricacı gözlerle bakmak hiç de kolay değil… Zaman ilerledikçe anlamam kolaylaşıyor… Serginin sonunda işaret dilini bilen bir tercüman yardımıyla rehberimizle sohbet etme fırsatı tanıyorlar… Onun ağzından hayallerini, yaşadığı zorlukları dinleyince farkındalığımız bir kez daha artıyor… Her zaman dediğim gibi önemli olan “diyalog”…
Bir saattir hiçbir şey duymamamın sonucunun dinginlik olmasını beklerken, inanılmaz yorulduğumu fark ediyorum kapısından ayrılırken… Yüzümüzdeki mimiklerin, vücut dilimizin ne kadar önemli olduğunu gördüm bir kez daha…
Göremeden yaşanan hayatın zorluklarını, bir duyunuz eksik olduğunda diğerlerinin nasıl ön plana geçip onun sorumluluğunu üstlenme çabasında olduklarını Karanlıkta Diyalog sergisinde içselleştirmiştim. Sessizlikte Diyalog sergisinin sağladığı bu sıradışı deneyimle de yine bilmediğim başka bir hayatın içinde buldum kendimi… Bir kez daha önyargılı, hoşgörüsüz insanlara sinirlendim elimde olmadan…
Hayata bakış açımızı değiştirebileceğimiz bu tür deneyimleri hepimiz yaşamalıyız, yaşatmalıyız. Elbette çocuğunuzla sinemaya gitmek de güzel bir aktivite ama farkındalığı yüksek, duyarlı çocuklar yetiştirmek için daha oluşmasına izin vermeden oluşabilecek duvarlarını yıkmak da sizin elinizde…
Sessizlikte Diyalog sergisi Gayrettepe Metro İstasyonu’nda sizi bekliyor…
Eğer “ben” ne yapabilirim diyorsanız bu yazılarım da ilginizi çekebilir…
“Evde boş vakitlerinizde ne yapıyorsunuz?”
“Karanlıklarının gözü olmaya ne dersiniz?”
