Gitmeden bir kutlama yapalım dedik!

Route 66 yolculuğuna doğru akan zamanda son günlerin içindeyiz… Bu haftaya da Cenk’in doğum günü denk gelince onu surpriz bir organizasyon yapmak için kolları sıvadım… İş surpriz olunca arka planda bir sürü koşturmaca oluyor tabii… Konsept zaten aylardır konuştuğumuz tek konu olan Route 66 olsun istedim… E herşeyiyle de bu parti orasının ruhunu yansıtmalıydı….

Geçtiğimiz hafta Beren’in hazırlıklarıyla başladı kutlamalar. Onu yansıtacağına inandığı tamamen hayal ve emeğiyle hazırladığı hediyesi ve yine O’na özel hazırladığı pastasıyla yeni yaşının ilk mumlarını üfledi Cenk… Surpriz partiyi arkadaşlarımıza duyurmadan önce hayal ettiğim mekanı bulmam gerekiyordu önce… Hem bize özel bir alan ayırabilsinler, sigara içenlerle içmeyenler kopuşmasın diye bahçede olsun, güzel müzik olsun ama aynı zamanda sohbet edilebilsin, insanlar ayakta olsun ama isteyenler de oturabilsin, istedim. Eeee kriterler çok olunca ve bir de merkezi bir yerde olsun deyince bunların hepsini sağlayabilen tek bir yer bulabildim. Kadıköy Oblomov Cafe Bar… Kadıköy Şifa Hastanesi’ni birçok Kadıköy’lü bilir, kapısıyla aynı kaldırımda yer alıyor Oblomov… Sağolsunlar ne desem “tamam” dediler. Bahçe bölümündeki alanı bizim için ayırdılar, soğuk olursa içeriye alabileceklerinin garantisini de haftalar öncesinden vererek… Geçen süreçte panolar için tasarımlar yapıldı, mekana yerleştirildi. Route 66 logolu pasta Cenk’e özel tasarlandı. Sonra arkadaşlara haberi uçurdum, Cenk’ten gizli bir sürü yazışma, kendi aramızda makara derken… Oblomov kovboy şapkalı, boyunlarında fularlı, üzerinde yelek, kareli gömlek ve kotlarıyla dolu arkadaşlarımızla doluydu.

Tabii Cenk’i oraya getirmek pek de kolay olmadı. Yalan söylemektense birkaç eksik bilgi ile birlikte ona fark ettirmeden getirmeyi de başardım. Ve arkadaşlarımızdan biri kapıda kovboy şapkalarını bizim başımıza geçirip, Cenk ne olduğunu anlayamadan fonda kovboy müzikleriyle arkadaşlarının arasında buldu kendini…

Çok güzel bir gece oldu… Ekipten biri gece boyunca Polaroid makinesiyle çektiği şipşak fotoğraflarla gideceğimiz tarihi yolun ruhuna katkı sağladı, çıkan fotoğraflar çok eğlenceliydi gerçekten… Arkadaşlarımızın verdikleri armağanların da hepsi, tek tek çok anlamlıydı… Bilen biliyor, aylardır deliler gibi sponsor arayışındaydık… Onlar dediler ki; “Sizin hayaliniz, aslında birçoğumuzun gerçekleştirmek isteyip de yapamadığı bir hayal”… “Ve biz sizin hayalinize katkı sağlamak istiyoruz.” Kumbarayla verdikleri para aslında ederinin ötesinde bir sorumluluk verdi bize Cenk’in yaptığı konuşmada dediği gibi… Biz, birçoğumuzun yapmak istediği hayal için kendi gözlerimiz kadar onların da gözleriyle de bakacağız artık geçeceğimiz her mile… Daha neler yoktu ki hediyeler arasında… Kızılderililerden korunmak için ses çıkaran totemden, çerçeve içinde verilen 1$’ın Las Vegas kumarhanesinde 1.000.000$ a ulaşması dileklerine, yaşlı dede-nine olarak benim yazmam, Cenk’in gezi planı yapmasına atıfta bulunan biblolara, oradan; bizim safari maceralarımızı bilen yüreklerden gelen fil kulplu bardakların bu seyahatte başka hayvanlarla risk yaşamamak üzerine yapılan esprilere kadar… Ne güzelsiniz, ne güzel düşünmüşsünüz her biriniz… Heyecanımız, heyecanınız olmuş…

Gecenin bana verdiği armağansa, bütün gece Cenk’i uzaktan izlerken O’nun gözlerinde gördüğüm mutluluktu… Geçen sene bugünlerde yine başka bir hayalimiz için yol hazırlığındaydık. Bugünse başka bir yol hikayesi için… Ortak düşleri yaşadığımız için öylesine mutluyum ki… Herkesin doğum gününde bir mumluk dilek hakkı vardır. Çok kutlayalım, çok mum üfle istedim… Çünkü biliyorum ki hayallerin çok… Hepsi bir bir olsun istiyorum, belki hızlandırırız bu sayede, kim bilir? Ruhun hep bugünkü gibi kalsın… Mutlu yıllar huzurum… Doğum günün kutlu olsun…